Items filtered by date: styczeń 2021

Związek Nauczycielstwa Polskiego (ZNP) jest jednolitym, dobrowolnym, niezależnym i samorządnym związkiem zawodowym pracowników oświaty i wychowania, szkolnictwa wyższego i nauki, zrzeszającym osoby…, zwane dalej członkami ZNP.
Od 1998 roku Prezesem ZNP jest Sławomir Broniarz.

Kalendarium

1 października 1905 w Pilaszkowie doszło do zjazdu nauczycieli, na którym powołano do życia Związek Nauczycieli Ludowych. W krótkim czasie do tego związku przystąpiło ponad 1000 nauczycieli polskich. Przystępujący musieli podpisywać deklaracje, że będą dokładać wszelkich starań, aby nauczać dzieci języka polskiego i w duchu polskim. Tego typu deklaracja spowodowała, że władze carskie wystąpiły z represjami wobec działaczy związku, część z nich straciła pracę i została zmuszona do ucieczki do Galicji.

9 grudnia 1905 – powstaje druga organizacja nauczycielska pod nazwą Polski Związek Nauczycielski. Związek ten wchłonął ocalałych z prześladowań działaczy ZNL.
Tego samego dnia powstało Stowarzyszenie Nauczycielstwa Polskiego, które w swoich szeregach skupiało głównie nauczycieli prywatnych szkół średnich.

28 grudnia 1905 roku w Krakowie utworzono Krajowy Związek Nauczycielstwa Ludowego w Galicji, który grupował nauczycieli pracujących w szkołach różnego typu na terenie zaboru austriackiego.

2 stycznia 1917 – nastąpiło przyłączenie Polskiego Związku Nauczycielskiego do Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego.

Czerwiec 1917 – ukazał się pierwszy numer „Głosu Nauczycielskiego”, który pierwotnie był organem Zrzeszenia Nauczycielstwa Polskiego, a dzisiaj jest organem Związku Nauczycielstwa Polskiego.

28 grudnia 1918 – na wiecu nauczycieli w Poznaniu, w którym wzięli udział nauczyciele z Wielkopolski i Pomorza powołano Związek Dzielnicowy Stowarzyszeń Nauczycieli Polaków na zabór pruski. Siedzibą związku został Poznań.

Styczeń 1919 – powstał Związek Zawodowy Nauczycielstwa Polskich Szkół Średnich (ZZNPSŚ)

Kwiecień 1919 – powstał Związek Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych (ZPNSP) z połączenia: Zrzeszenia Nauczycielstwa Polskich Szkół Początkowych i Związku Nauczycielstwa Ludowego w Galicji. Organizacja ta była organizacją o poglądach lewicowych.

Styczeń 1921 – powstało Stowarzyszenie Chrześcijańsko-Narodowe Nauczycielstwa Szkół Powszechnych (SCNNSP) z połączenia Związku Dzielnicowego Stowarzyszeń Nauczycieli Polaków w Poznaniu, Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Nauczycielstwa Lwowskiego i Związku Nauczycielek w Przemyślu. Organizacja ta wyznawała poglądy endeckie.

lipiec 1930 – podczas wspólnego zjazdu ZZNPSŚ i ZPNSP, który odbył się w Krakowie następuje połączenie obu organizacji w jednolity Związek Nauczycielstwa Polskiego działający do dnia dzisiejszego.

1936 – Redagowane przez członków ZNP czasopismo „Płomyk” wychwala piórem Wandy Wasilewskiej stalinowski Związek Radziecki, co spotyka się z ostrą reakcją władz.

1 września 1939 – rozpoczęcie II wojny światowej, ZNP zostaje tak jak wszystkie polskie organizacje zdelegalizowany przez Niemców.

Październik 1939 – ZNP zaczęło działać w podziemiu pod nazwą TON – Tajna Organizacja Nauczycielska. Członkowie tej organizacji rozpoczęli organizować tajne nauczanie, które z narażeniem życia prowadzili przez cały okres okupacji niemieckiej.

28 marca 1945 – odbyła się pierwsza konferencja prezesów okręgów ZNP, na której ogłoszono przywrócenie działalności ZNP

Klub Nauczyciela, siedziba ZNP w Policach, województwo zachodniopomorskie

13 grudnia 1981 – wprowadzenie stanu wojennego, władze zdelegalizowały wszystkie organizacje związkowe, w tym i ZNP.

5 sierpnia 1983 – rejestracja statutu ZNP przez Sąd Wojewódzki w Warszawie, ZNP rozpoczął ponownie działalność.

17 marca 2007 odbyła się manifestacja ZNP, podczas której związkowcy domagali się spełnienia obietnicy ministra 5% podwyżki płac ponad inflację, czyli 7%. W manifestacji brało udział ok. 12 000 związkowców.

29 maja 2007 odbył się strajk ostrzegawczy w szkołach na 2 pierwszych godzinach lekcyjnych.

27 maja 2008 odbył się ogólnopolski strajk w 2/3 polskich szkołach i przedszkolach.

Struktura
Budynek przy ul. Juliana Smulikowskiego 6 na 8 (widok od ul. Wybrzeże Kościuszkowskie) w Warszawie. Siedziba Związku Nauczycielstwa Polskiego
Na czele ZNP stoi Zarząd Główny, który obejmuje swoim działaniem cały kraj. Na szczeblu wojewódzkim tworzone są zarządy okręgów, odpowiedzialne za działanie na terenie danego województwa. W ramach gmin (czasami powiatów) tworzone są zarządy oddziałów. W poszczególnych placówkach działają zarządy ognisk – zdarza się, że do jednego ogniska należą członkowie z kilku placówek.
W ramach zarządów od szczebla oddziałów działają sekcje związkowe: sekcja pracowników administracji i obsługi, oraz sekcja emerytów i rencistów.
Żeby usprawnić pracę oraz by dostosować działalność do specyfiki różnych poziomów nauczania powołano sekcje zawodowe: wychowania przedszkolnego, szkolnictwa ogólnokształcącego, opieki nad dzieckiem, poradnictwa i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, szkolnictwa specjalnego, szkolnictwa zawodowego i ustawicznego, szkolnictwa rolniczego, bibliotekarska, kształcenia i doskonalenia nauczycieli.

ZNP należy do Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.

Funkcję prezesa Zarządu Głównego pełni od 23 października 1998 Sławomir Broniarz. Poprzednim prezesem był Jan Zaciura.
żródło WIKIPEDIA

 

 

 

 

 

 

5 marca 1934 r. zmarł w wieku zaledwie 54 lat Julian Smulikowski, wiceprezes Związku Nauczycielstwa Polskiego. Ta śmierć, niespodziewana i przedwczesna, wstrząsnęła całym środowiskiem nauczycielskim.

Odszedł człowiek wielkiego formatu, gorący patriota i zasłużony obywatel. O tym, że nie są to słowa tylko kurtuazyjne, świadczy reakcja na wieść o zgonie Juliana Smulikowskiego - tego samego dnia ukazał się nadzwyczajny, żałobny numer Głosu Nauczycielskiego (nr 23 z 5 marca 1934 r.) z artykułem pt. „Życie w służbie idei”, przedstawiający sylwetkę wiceprezesa i jego niezwykle bogaty życiorys (był to jedyny przypadek w 97-letnich dziejach GN wydanego numeru nadzwyczajnego).
Jak poinformował Głos Nauczycielski w następnym, 24. numerze z 18 marca 1934 r., na ręce małżonki Juliana Smulikowskiego Ignacy Mościcki, prezydent Rzeczypospolitej, przesłał list kondolencyjny : „Szanowna Pani! Przesyłamy wyrazy najgłębszego żalu i serdecznego współczucia z powodu bolesnej straty, jaka dotknęła Panią przez zgon śp. Jej Męża, niestrudzonego bojownika o niepodległość Polski oraz wielce zasłużonego obywatela. I. Mościcki, Warszawa – Zamek, dn. 6 marca 1934 r.”.
Nadzwyczajny, żałobny numer Głosu Nauczycielskiego (nr 23) ukazał się 5 marca 1934 r. Prezesa Juliana Smulikowskiego żegnano wymownym tytułem „Życie w służbie idei”

Ostatnia droga
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w czwartek 8 marca 1934 r. w kaplicy św. Karola Boromeusza na Powązkach. Mszę żałobną odprawił prałat ks. Michał Stefański. Głos Nauczycielski (nr 24 z 18 marca 1934 r.) relacjonował: „W środku nawy kościoła spoczęła trumna ze zwłokami śp. Juliana Smulikowskiego. Wokół ustawiły się poczty sztandarowe młodzieży szkolnej, organizacji i stowarzyszeń ze Związkiem Legionistów i Polską Organizacją Wojskową na czele. W żałobnej uroczystości wzięli udział poza rodziną Zmarłego przedstawiciele władz państwowych z p. premierem Januszem Jędrzejewiczem na czele…”. Na pogrzeb przybyły też liczne delegacje związkowe nawet z najodleglejszych zakątków Rzeczypospolitej, m.in. delegacja ze Lwowa licząca aż 51 nauczycieli.
„Przed nabożeństwem pan premier Janusz Jędrzejewicz udekorował w imieniu Pana Prezydenta RP trumnę ze zwłokami śp. Juliana Smulikowskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta. Po nabożeństwie nastąpiło wyprowadzenie zwłok. Na czele konduktu kroczyła orkiestra 21 pułku piechoty. Wiieńce od Pana Prezydenta, Premiera, Ministra WRiOP, Zarządu Głównego ZNP, okręgów itp., dalej poczty sztandarowe młodzieży i organizacji podnosiły doniosłą rangę uroczystości. Trumnę wyprowadzali członkowie Związku. Przy bramie cmentarnej Chór Ogniska Lwowskiego odśpiewał pieśni żałobne. Po odprawieniu egzekwii żegnali Zmarłego premier Janusz Jędrzejewicz, prezes BBWR płk Walery Sławek i w imieniu Związku Nauczycielstwa Polskiego wiceprezes kol. Zygmunt Nowicki”.

Polityk, wychowawca i nauczyciel
Premier Jędrzejewicz przypomniał, że Julian Smulikowski „stał się jednym z współtwórców szkolnej ustawy ustrojowej, której był referentem, ustawy o olbrzymim, na bardzo długie lata obliczonym znaczeniu dla kultury polskiej. Jednocześnie zawsze i niezmiennie był karnym, zdyscyplinowanym, ofiarnym i wiernym żołnierzem Marszałka Józefa Piłsudskiego”.
Żegnając zmarłego w imieniu ZNP, Zygmunt Nowicki podkreślił, że Julianowi Smulikowskiemu przyświecała jedna idea, żeby obok wojska uzbrojonego w karabiny i armaty działała w Polsce druga armia – nauczycielstwo, dobrze wykształcone i uzbrojone w ducha obywatelskiego.
Dzień po pogrzebie 9 marca 1934 r. – ulica Herbutowska na Powiślu, prowadząca do siedziby Zarządu Głównego ZNP, została przemianowana na ulicę Smulikowskiego.

Towarzysz „Kotwicz”, prezes Julian
Julian Smulikowski urodził się we Lwowie 24 kwietnia 1880 r. Tam ukończył seminarium nauczycielskie w 1900 r. Już jako kilkunastolatek udzielał się w tajnych organizacjach uczniowskich. Pracę nauczycielską w ludowej szkole miejskiej we Lwowie łączył ze studiami na Uniwersytecie Lwowskim oraz z działalnością w tajnym ruchu niepodległościowym. Działał w Sprzysiężeniu Nieprzejednanych, a od 1908 r. w tajnym Związku Walki Czynnej. Wcześniej, w 1906 r. współtworzył lwowską sekcję Polskiej Partii Socjalistycznej Frakcja Rewolucyjna. Działał pod pseudonimem „Kotwicz” i wykonywał zadania zlecane mu m.in. przez „Ziuka”, czyli Józefa Piłsudskiego, i „Gustawa”, to jest Walerego Sławka.
W 1906 r. wszedł do zarządu Krajowego Związku Nauczycielstwa Ludowego Galicji i od tej pory stał się jednym z najaktywniejszych członków tej organizacji. Dał się poznać między innymi jako referent regulacji płac nauczycielskich.
Gdy wybuchła I wojna światowa, natychmiast zgłosił się do Legionów. Tu jednak okazało się, że nie nadaje się do służby fontowej i został skierowany do prac organizacyjnych w Naczelnym Komitecie Narodowym. Przez całą wojnę działał też w ruchu nauczycielskim. W 1917 r. wziął udział w zjeździe nauczycielstwa polskiego w Radomiu, na którym opowiedział się za utworzeniem jednolitej organizacji łączącej nauczycieli ze wszystkich zaborów.
Stał się duszą i promotorem połączenia organizacji nauczycielskich z byłej Galicji i Kongresówki. W 1919 r. stanął na czele delegacji lwowskiej - jednolitego Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych na tzw. Sejmie Nauczycielskim. Działalność w ZPNSP, a potem w ZNP, łączył z pracą poselską w Sejmie, początkowo z ramienia PPS, a potem BBWR. Jak napisał Andrzej Cieśla, historyk ZNP, „zasługą Smulikowskiego było uchwalenie w 1926 r. pragmatyki nauczycielskiej normującej przebieg służby, zasady angażowania i zwalniania nauczycieli. Był on też pomysłodawcą budowy gmachu związkowego, bursy i hotelu na zakupionej przez Związek parceli na Powiślu”. Dzisiaj w tym gmachu przy ul. Juliana Smulikowskiego mieści się siedziba ZG ZNP.

Witold Salański
___________________
Tekst jest skrócona wersją artykułu „Patron naszej ulicy”, który ukazał się w Głosie Nauczycielskim nr 10 z 5 marca 2014 r.

DZIAŁALNOŚĆ I OSIĄGNIĘCIA STANISŁAWA NOWAKA JAKO ORGANIZATORA – TWÓRCY ZWIĄZKU NAUCZYCIELSTWA POLSKIEGO.









Działalność Stanisława Nowaka to bardzo trudny okres zniewolenia narodu, podzielonego między zaborców kraju. Sytuacja powyższa uniemożliwiała podejmowanie w tym zakresie samodzielnego działania / ruchu w tym niezależnej organizacji nauczycielskiej.
Szczególną rolę w budowaniu i kształtowaniu świadomości edukacyjnej wśród nauczycieli, pracowników szkół wyższych, w społeczeństwie, spełniały ukazujące się prace pedagogów i socjologów m.in. : M. Falski, J. Chałasiński, Z. Mysłakowski, L. Chmaj, B. Suchodolski, J.S. Bystroń, H. Radlińska.
Pośród nauczycielstwa powstał zauważalny pęd do systematycznego pogłębiania wiedzy , co wpływało na powstanie różnych lokalnych towarzystw nauczycielskich.
W 1903 r. przy krakowskim oddziale Towarzystwa Pedagogicznego powstało Towarzystwo Nauczycieli Szkół Ludowych i Wydziałowych (TNSLiW) z Prezesem Stanisławem Nowakiem na czele. Liczba członków Towarzystwa na początku działalności wynosiła 90 w pierwszym roku jego istnienia a w roku 1905 wzrosła do 270.
12 listopada 1905 roku ponad 500 nauczycieli ludowych na swojej naradzie krakowskiego Towarzystwa Pedagogicznego wraz ze Stanisławem Nowakiem reprezentującym miejscowych nauczycieli postawił wniosek o utworzenie jednej zawodowej organizacji nauczycielstwa ludowego w Galicji. Wniosek został przyjęty, a jego realizację powierzono zarządowi krakowskiego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Ludowych i Wydziałowych. W tym celu został powołany oddzielny komitet na czele, którego stanął Stanisław Nowak.
Komitet przygotował specjalną odezwę do całego nauczycielstwa Galicji i nie różnicując narodowości rozesłał ją 29 listopada 1905 roku. W odezwie przedstawiono bardzo trudną sytuację materialno-społeczną stanu nauczycielskiego, postawiono problemy, które należy przedyskutować. Wybrano z każdego powiatu (okręgu) „mężów zaufania”, aby ci stawili się w dniu 28 grudnia 1905 roku w Krakowie dla: „wspólnego porozumienia i rozpoczęcia pracy”.
Odbyty w dniu 28 grudnia 1905 roku „Zjazd – Ankieta” mężów zaufania w liczbie 520 osób, którego przewodnictwo powierzono Stanisławowi Nowakowi na podstawie jednej z uchwał utworzył Krajowy Związek Nauczycielstwa Ludowego (KZNL) w Galicji.
Prezesem nowopowstałego Związku wybrano Stanisława Nowaka - przy aplauzie całej sali.
W dniu 7 lipca 1913 roku we Lwowie na siódmym zjeździe KZNL dokonano zmiany nazwy organizacji związkowej po wystąpieniu z niej nauczycieli ukraińskich, na Związek Polskiego Nauczycielstwa Ludowego (ZPNL) w Galicji, którego przewodnictwo w dalszym ciągu powierzono Stanisławowi Nowakowi, który to obowiązek wypełniał do czasu zakończenia I wojny światowej.
Jeszcze przed zakończeniem działań wojennych u Stanisława Nowaka powstaje myśl wspólnego działania nauczycielstwa Galicji i Królestwa, która zaowocowała 12 grudnia 1918 roku wspólną decyzją Związku Polskiego Nauczycielstwa Ludowego Galicji i Zrzeszenia Nauczycielstwa Polskich Szkół Początkowych (ZNPSP) Królestwa, kierowanego przez Karola Klimka, o połączeniu się w jedną organizację pod nazwą Związek Nauczycielstwa Polskiego Szkół Powszechnych (ZNPSP) z siedzibą w Warszawie. Za datę jego powstania przyjmuje się dzień 12 kwietnia 1919 roku, czyli moment wyboru Stanisława Nowaka na Prezesa nowego Związku.
Organem zawodowym nowopowstałego Związku został „Głos Nauczycielski”.
W 1920 roku delegacja Związku Nauczycielstwa Polskiego Szkół Powszechnych pod przewodnictwem Stanisława Nowaka udała się do Naczelnika Państwa – Józefa Piłsudzkiego, ofiarując mu do dyspozycji majątek związkowy na cele Obrony Państwa.
2 lipca 1930 roku w Krakowie z inspiracji Stanisława Nowaka nastąpiło połączenie Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych (kierowanego przez Stanisława Nowaka) ze Związkiem Zawodowym Nauczycielstwa Polskich Szkół Średnich (kierowanego przez Stanisława Kalinowskiego) – w jeden związek o nazwie Związek Nauczycielstwa Polskiego (ZNP), którego Prezesem został wybrany Stanisław Nowak. Ten fakt historyczny to ukoronowanie Jego idei jednoczenia związków nauczycielskich.
ZNP w trosce o wysoki poziom wykształcenia ogólnego i zawodowego nauczycieli z zadowoleniem przyjął rozwiązanie określone w ustawie o ustroju szkolnictwa z dnia 11 marca 1932 r. : 3-letnie licea oparte na programie gimnazjum oraz 2-letnie pedagogia dla absolwentów liceów ogólnokształcących.









Współcześnie, po latach starań, z chwilą odzyskania niepodległości Ojczyzny – wyraziście zdajemy sobie sprawę, jak ciernistą drogą szedł nauczyciel Stanisław Nowak ku wolnej Polsce, ku rozwojowi oświaty i szkolnictwa , współpracując z Józefem Piłsudskim w mobilizacji sił narodu do walki orężnej z zaborcami. Niezależnie od tych działań przygotowywał siebie i swój warsztat pracy do nowego, ale już pełnego życia.
Intensywne i zarazem skuteczne działania Stanisława Nowaka w kierunku integracji różnych grup zawodowych nauczycieli, które powstawały w kraju przez cały okres Jego aktywnej działalności, oraz fakty historyczne potwierdzające, iż każdorazowo zostawał Prezesem nowopowstałego Związku, świadczą nie tylko o wielkości Jego autorytetu wśród nauczycieli, wybitnych talentach organizatorskich, ale przekonują, że „Stanisław Nowak to twórca i założyciel Związku Nauczycielstwa Polskiego”.
Skoro Stanisław Nowak jest twórcą i założycielem ZNP z tego wypływa logiczny wniosek, że miejscem, w którym ZNP się narodził jest Stołeczno-Królewskie Miasto Kraków, w którym działał i pracował Jego Twórca.
Czego jeszcze możemy się dowiedzieć z curriculum vitae Stanisława Nowaka ?

ŻYCIORYS
Urodził się 28 października 1859 r. w Andrychowie, tu zaczął uczęszczać do szkoły ludowej, a po przeniesieniu się rodziny do Krakowa, kontynuował naukę w szkole średniej tj. w gimnazjum im. św. Jacka. Po odbytym kursie przygotowawczym, zostaje w roku 1878 przyjęty do seminarium nauczycielskiego męskiego w Krakowie.
Podczas studiów seminaryjnych pobierał stypendium krajowe w kwocie 100 zł. reńskich. Świadectwo ukończenia seminarium uzyskuje w dniu 30 czerwca 1880 roku, w którym stwierdzono ”wzorowe zachowanie się ”oraz ”wytrwałą pilność”.
Pracę nauczycielską rozpoczął jako praktykant przy II szkole pospolitej w Krakowie 1 września 1880 roku. 1 marca 1882 r. został zastępcą nauczyciela w tej samej szkole z płacą roczną 420 zł. r. Był tymczasowym młodszym nauczycielem przy szkole ludowej w Podgórzu /dzielnica Krakowa/ od 15 listopada 1885 r. do 1 września 1887 r. Od 24 czerwca 1887 r. do 30 czerwca 1892 r. uczył w VII szkole pospolitej na Kleparzu /też dzielnica Krakowa/, jako tymczasowy młodszy nauczyciel.
Dopiero 1 lipca 1892 r. uzyskuje nominację na starszego nauczyciela i pracuje w II szkole pospolitej męskiej oraz w I szkole im. św. Wojciecha w Krakowie. 7 września 1904 roku zostaje kierownikiem tej szkoły. Równocześnie od roku 1892 był nauczycielem szkoły przemysłowej /dziś dokształcającej zawodowej/.
Dla uzyskania kwalifikacji, odbył w lipcu 1904 r. 2-tygodniowy kurs dla nauczycieli szkół przemysłowych uzupełniających przy Akademii Handlowej we Lwowie.
Jako pedagog był nauczycielem z powołania, o szerokich zainteresowaniach problematyką pedagogiczną, śmiało występował przeciwko przestarzałemu systemowi nauczania, opowiadał się za jednolitą ośmioklasową szkołą powszechną, dającą dobre wykształcenie ogólne i wychowującą gorących patriotów. Domagał się wprowadzenia do szkół ludowych nauki o prawach i obowiązkach obywatelskich oraz reformy seminariów nauczycielskich, tak – aby dawały wykształcenie równe uniwersyteckiemu.
Jako wielki zwolennik zjednoczenia organizacji nauczycielskich działających na terenach krajów słowiańskich – był współorganizatorem Zjazdu w Pradze Czeskiej w roku 1908, z udziałem delegatów: Słowaków, Słoweńców, Chorwatów i Serbów . Na Zjeździe tym powołano Związek Nauczycielstwa Słowiańskiego z siedzibą w Austrii – a Stanisław Nowak został wybrany jego V-ce Prezesem.
W 1910 roku na II Zjeździe Związku w Lichaczowicach na Morawach, zostaje wybrany Prezesem, a w 1912 roku organizuje III Zjazd Związku Nauczycieli Słowiańskich w Krakowie.
W okresie I wojny światowej Stanisław Nowak uczestniczy aktywnie w pracach Naczelnego Komitetu Narodowego, pełniąc w nim funkcję V-ce Przewodniczącego Komisji Szkolnej oraz oddaje część lokalu związkowego na kwatery dla legionistów.
Ogromne zaangażowanie w działalność związkową i osiągnięcia na tym polu, budowały niepodważalny autorytet Stanisława Nowaka w szerokich kręgach społecznych – co otwierało Mu drogę też do działalności politycznej /między innymi z rekomendacji Stronnictwa Demokratycznego wybrany został w 1905 roku Radnym Stołeczno-Królewskiego Miasta Krakowa, którą to funkcję pełnił przez 25 lat do 1930 roku; w dniu 28 listopada 1922 roku wybrany został Senatorem RP, którą to godność pełnił przez 14 lat do roku 1936 w trzech kolejnych kadencjach: I – 28.XI.1922 r., II – 7.III.1928 r., III – 9.XII.1930 r./.
Pełnione funkcje społeczno-polityczne wykorzystywał zawsze do starań o reformę oświaty i prawa nauczycieli. Domagał się utworzenia Rady Wychowania oraz Komisji do sprawy podręczników szkolnych, na wzór Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. Jego słynna mowa wygłoszona w Senacie w dniu 30 kwietnia 1923 r. – walnie przyczyniła się do uchwalenia pragmatyki nauczycielskiej.
Całe swoje życie poświęcił walce o podnoszenie poziomu szkolnictwa polskiego, o poprawę bytu materialnego nauczycieli i ich pozycji społecznej oraz prawno – służbowej. W roku 1912 został Honorowym Członkiem Związku, a w 1936 roku otrzymał godność Honorowego Prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Prezes ZNP Jan Kolanko /następca po Stanisławie Nowaku/ we wspomnieniu pośmiertnym, tak scharakteryzował Stanisława Nowaka: […] ”Jako mówca porywał słuchaczy szczerością, bezpośredniością, prostotą i zapałem, który udzielał się słuchającym. Mówił jasno, prosto i twardo, nikomu nie schlebiając. Nie uznawał kompromisu z krzywdą i poniżeniem nauczycielstwa […]. Tępił w sposób bezwzględny objawy serwilizmu, karierowiczostwa, samolubstwa. Człowiek o gołębim sercu, oddany bez reszty służbie dobra publicznego, stawał się nieubłaganym wrogiem zła i upodlenia człowieka. Te wielkie zalety charakteru zmuszały nawet przeciwników do szacunku dla Jego podstawy ideowej.” Stanisław Nowak zmarł 6 marca 1936 roku w wieku 77 lat i pochowany został na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Dwa lata później w dniu 26 listopada 1938 roku, zwłoki Stanisława Nowaka zostały uroczyście przeniesione do grobowca ufundowanego /na tym samym cmentarzu/ przez Związek Nauczycielstwa Polskiego, na którym widnieje m.in. napis:
„ZAŁOŻYCIEL I PREZES ZWIĄZKU NAUCZYCIELSTWA POLSKIEGO,SENATOR RP, KAWALER KRZYŻA KOMANDORSKIEGO ORDERU ODRODZENIA POLSKI ”









Uroczystości pogrzebowe Stanisława Nowaka
9 marca 1936 r. o godzinie 11 rozpoczął się w Krakowie pogrzeb Stanisława Nowaka (1859-1936) zmarłego 6 marca, pierwszego prezesa ZNP, jego współtwórcy, Piłsudczyka, Radnego Miasta Krakowa (1905-1930), Senatora II RP (1922-1936), współtwórcy Związku Nauczycielstwa Słowiańskiego (1908), którego był prezesem od 1912 r., członka Polskiego Skarbu Wojskowego, Naczelnego Komitetu Narodowego. Szefa związku, który wsparł tworzenie legionów, a w 1920 roku wydał odezwę do nauczycielstwa, aby na ochotnika zgłaszało się do wojska w obronie ojczyzny oraz oddał za zgodą zarządu cały skarb nauczycielski wraz z majątkiem do dyspozycji Józefa Piłsudskiego na potrzeby obrony kraju. Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski i Orderu św. Sawy. Spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Pogrzeb miał charakter państwowy i był ważnym wydarzeniem w Krakowie uczestniczył w nim m.in. wiceminister oświaty oraz wojewoda krakowski.

zdjęcie St. Nowaka z prasy z krótka informacją Arch. ZNP Okręgu Małopolskiego. Kraków

 

 

 

 

 

 

 

 

PETYCJA: Szczepmy nauczycieli wraz z seniorami 70+
Koleżanki i Koledzy, bardzo proszę o złożenie podpisu pod petycją. ZNP od kilku tygodni domaga się, aby nauczyciele zostali zaszczepieni w trybie pilnym z uwagi na bezpośredni kontakt z dziećmi i uczniami. Bezpieczeństwo nauczycieli, uczniów i bliskich leży w naszych rękach.

PETYCJA ONLINE TUTAJ

Związek Nauczycielstwa Polskiego nie odpuszcza !
Senat za podwyżkami dla nauczycieli i propozycją ZNP!

Senatorowie przegłosowali poprawkę, o którą zabiegał ZNP – poprawkę do ustawy budżetowej na rok 2021, która zabezpiecza środki w wysokości 2,5 mld zł na wzrost wynagrodzeń nauczycieli w tym roku.
– Skierujemy teraz listy do wszystkich klubów w Sejmie, żeby poparli te zmiany. Chcemy też by nasi koledzy w Okręgach przekonywali posłów PiS do przyjęcia tej poprawki – poinformował Głos Nauczycielski Krzysztof Baszczyński, wiceprezes ZG ZNP. Więcej w Głosie TUTAJ.
APEL DO PARLAMENTARZYSTÓW W SPRAWIE ZAGWARANTOWANIA W USTAWIE BUDŻETOWEJ ŚRODKÓW FINANSOWYCH NA WZROST WYNAGRODZEŃ NAUCZYCIELI
Szanowne Panie Posłanki,
Szanowni Panowie Posłowie,
w związku z zakończeniem prac Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad ustawą budżetową na rok 2021 Związek Nauczycielstwa Polskiego zwraca się o poparcie przyjętej poprawki dotyczącej zagwarantowania środków finansowych na wzrost wynagrodzeń nauczycieli. (…)
Apel do Parlamentarzystów o zagwarantowanie w ustawie budżetowej śr. na podwyżki

Sekretariat Zarządu Okręgu Pomorskiego ZNP (2019-2024)

 

 

 

 

 

 

Elżbieta Markowska
prezes Okręgu Pomorskiego ZNP
tel. 693 639 293
fax 58 301 97 18

 

 

 

 

 

 

 Gabriela Bereżecka
wiceprezes ZOP ZNP
tel. 693 639 293
fax 58 301 97 18

 

 

 

 

 
Ewa Biernacka
wiceprezes ZOP ZNP
tel. 693 639 293
fax 58 301 97 18

 

 

 

 

 

 Alina Molska
wiceprezes ZOP ZNP
tel. 693 639 293
fax 58 301 97 18

 

 

 

 

 

 

 

 
Renata Stolicka
wiceprezes ZOP ZNP
tel. 693 639 293
fax 58 301 97 18

Prezydium Zarządu Okręgu Pomorskiego ZNP (2019 – 2024)

1. Markowska Elżbieta – prezes okręgu pomorskiego ZNP , członek ZG ZNP
2. Bereżecka Gabriela – wiceprezes ZOP ZNP - Słupsk
3. Biernacka Ewa – wiceprezes ZOP ZNP - Gdynia
4. Molska Alina – wiceprezes ZOP ZNP – Gdańsk, członek ZG ZNP
5. Stolicka Renata – wiceprezes ZOP ZNP – Nowa Wieś lęborska
6. Kowalik – Łukianow Jadwiga - Przewodnicząca OSEiR - Kwidzyn
7. Pastucha Artur - Przewodniczący OSPAiO - Gdańsk
8. Derra Tomasz – członek - Kościerzyna
9. Lewicki Tomasz - członek, członek ZG – Puck
10. Korniak Lidia – członek – Bytów
11. Ługowska Halina – członek – Lębork
12. Stępniewska Danuta – członek – Nowy Dwór Gdański
13. Szulc Jolanta - członek– Kwidzyn (rezygnacja z dn. 01.12.2020r.)

Zarząd Okręgu Pomorskiego ZNP (2019-2024)

1. Markowska Elżbieta – prezes okręgu pomorskiego ZNP
2. Bereżecka Gabriela – Słupsk
3. Biernacka Ewa – Gdynia
4. Molska Alina – Gdańsk
5. Stolicka Renata – Nowa Wieś Lęborska
6. Andrearczyk Katarzyna – Tczew m. ( rezygnacja …. )
7. Derra Tomasz - Kościerzyna
8. Domagała Iwona - Malbork
9. Ginda Piotr – Człuchów m.
10. Jakubowski Jerzy - Sztum
11. Kasprowicz Czesława – Sopot
12. Korniak Lidia - Bytów
13. Kowalik – Łukianow Jadwiga - Kwidzyn
14. Kuręda Barbara - Kartuzy
15. Lepper Szymon - Gdynia
16. Lewicki Tomasz – Puck
17. Ługowska – Siłka Halina - Lębork
18. Ostrowska Wiesława – Chojnice m.
19. Pastucha Artur - Gdańsk
20. Potulski Franciszek - Gdańsk
21. Sikora Izabela – Wejherowo m.
22. Stępniewska Danuta – Nowy Dwór Gdański
23. Szulc Jolanta – Kwidzyn ( rezygnacja 1.12.2020 )
24. Wiśniewski Marcin - Gdynia
25. Wójtowicz Mirosława – Pruszcz Gdański m.

Okręgowy Koordynator Społecznej Inspekcji Pracy (2019-2024)

 

 

 

 

 

Marcin Wiśniewski – okręgowy koordynator SIP – Oddział Gdynia

Oddziałowi koordynatorzy SIP (2019-2024)

1. Bytów - SZWARC Marek
2. Chojnice - KOTLĘGA Tomasz
3. Człuchów m. - DALKA Iwona
4. Dębnica Kaszubska - KRAWCZYK Janusz
5. Dziemiany - LELIWA-PIECHOWSKA Magdalena
6. Dzierzgoń - ZAWISTOWSKA Agnieszka
7. Gardeja - RYBICKA Anna
8. Gdańsk - NOWICKI Jacek
9. Gdynia - WIŚNIEWSKI Marcin
10. Główczyce - PIECHNA – LUDKO Renata
11. Hel - JABŁONOWSKA Iwona
12. Koczała - LANGKAFEL Roman
13. Kosakowo - KURZAWA Wioletta
14. Kwidzyn - ŚWIDERSKA Agnieszka
15. Lębork - ZAJĄC Kazimierz
16. Malbork - SIEMIENIUK Zdzisław
17. Miastko - ZGRYZA Gabriela
18. Nowy Dwór Gdański - BOBROWICZ Robert
19. Pruszcz Gdański gm. - OZDOWSKA Wiesława
20. Pruszcz Gdański m. - BARTCZAK-KODA Irena
21. Ryjewo - BABICKI Mariusz
22. Sadlinki - GRODZKA Jolanta
23. Skarszewy - TRAPP Danuta
24. Słupsk m. - MUCHA Łukasz
25. Stary Targ - KRUPA Grażyna
26. Studzienice - MYSZK Bernadeta
27. Sztum - NABOJCZYK Marcin
28. Sztutowo - KIERNICKA Marta
29. Tczew gm. - JUSTA Beata
30. Trąbki Wielkie - MAĆKOWSKA- ZARZYCKA. Maria
31. Wejherowo m. - POMIECZYŃSKA Agnieszka
32. Władysławowo - MIELEWCZYK Bożena
33. Żukowo - KARPUS Roman

Dokumenty

Jak ocenić ryzyko zawodowe? - Czesław Kowalczyk
Wypadki w szkole co zrobić, aby było ich mniej. Poradnik dla dyrektorów szkół, nauczycieli, pracowników służby bhp oraz społecznych inspektorów pracy - Grażyna Jarosiewicz
Zgodnie z prawem i bezpiecznie. Poradnik dla związkowców i społecznych inspektorów pracy - Tomasz Rutkowski, Mateusz Warchał
Rozporządzenie MPiPS 26.09.19. w sprawach ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy /pdf/.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach2020).pdf
USTAWA z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy Dz.U. 1983 Nr 35 poz. 163

Okręgowy Klub Młodego nauczyciela ZNP (2019 – 2024)

Władze Okręgowego Klubu Młodego Nauczyciela ZNP

 

 

 

 

 

Szymon Lepper - przewodniczący – Oddział Gdynia
Liedtke Judyta – wiceprzewodnicząca - Gdańsk
Mościcki Andrzej – wiceprzewodniczący - Lębork


Zarząd OKMN ZNP

1. Lepper Szymon - przewodniczący - Gdynia
2. Liedtke Judyta – wiceprzewodnicząca - Gdańsk
3. Mościcki Andrzej – wiceprzewodniczący - Lębork
4. Piekart Paweł – członek - Stare Pole

Członkowie Okręgowego Klubu Młodego Nauczyciela

………………………………………………

Oddziałowe Kluby Młodego Nauczyciela

1. Szymon Lepper – Gdynia
2. Adamczyk Anna - Gdańsk
3. Mościcki Andrzej - Nowa Wieś Lęborska

Dokumenty